TY - JOUR ID - 169185 TI - مطالعه تطبیقی دیدگاه علامه طباطبایی و علامه جوادی آملی در جایگاه و کارکرد و شیوة نقد روایات در تفسیر قرآن JO - مطالعات تفسیر تطبیقی JA - CSQ LA - fa SN - 2476-5317 AU - اخوان مقدم, زهره AU - اسحاقی, نیره AD - دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، تهران، ایران AD - دانش آموخته رشته علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، قم، ایران Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 7 IS - شماره دوم SP - 86 EP - 109 KW - تفسیر قرآن به قرآن KW - طباطبایی KW - جوادی آملی KW - سنت KW - تفسیر روائی KW - خودبسندگی KW - قرآنیون DO - N2 - در قلمرو تفسیر و فهم قرآن کریم، رجوع به روایات دارای اهمیت است. به استناد حدیث ثقلین پیوندی عمیق و ارزشمند میان اهل‌بیت و قرآن کریم وجود دارد. بنابراین بهره گیری از بیانات ایشان همواره مورد توجه و تاکید مفسران قرآن بوده است. در شیوة تفسیری قرآن به قرآن آن­گونه که از ظاهر سخنان و سیرة تفسیری علامه­طباطبایی بر­داشت می‌شود ایشان قرآن را مستقل از روایات، تفسیر می‌نماید. ایشان برای تفسیر آیات از خود آیات قرآن استفاده می‌نماید.آیت­الله­جوادی نیز این سیرة تفسیری را مورد توجه قرار داده است. لکن بررسی سیرة تفسیری هر دو مفسر‌، این مطلب را واضح می‌نماید که ایشان از سنت برای فهم و تفسیر هر چه دقیق تر آیات بهره گرفته‌اند. از منظر ایشان روایات به طور مستقیم دخالتی در تفسیر ندارند. اما در اموری همچون بیان مصداق و شرح آیهُ، تعمیم معنای آیه، تعیین و تبیین جزییات و تفاصیل آیات و... روایات قابل استفاده است. همچنین روایات صحیح می‌تواند برداشت‌های تفسیری را تقویت یا تضعیف نماید و این موضوع خللی بر خود بسندگی قرآن برای تبیین معنای خویش وارد نمی نماید. دو مفسر عالیقدر در زمینه نقد وبررسی احادیث نیز تنها به نقد سندی اکتفا نکرده بلکه به بررسی محتوایی رویات نیز می­پردازند و معیارهایی را برای فهم حدیث و شناخت سره از ناسره ارائه می­نمایند. UR - https://www.olomquran.ir/article_169185.html L1 - https://www.olomquran.ir/article_169185_edf1ae9d9df53b7a159c677b3adda00b.pdf ER -