%0 Journal Article %T حلیت ذبایح اهل کتاب از منظر تسنیم و المیزان (بر اساس آیه پنج سوره مائده) %J مطالعات تفسیر تطبیقی %I دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، %Z 2476-5317 %A طیب حسینی, سید محمود %A احمدیان علی ابادی, ام البنین %D 2022 %\ 10/23/2022 %V 7 %N شماره اول %P 10-29 %! حلیت ذبایح اهل کتاب از منظر تسنیم و المیزان (بر اساس آیه پنج سوره مائده) %K حلیت ذبایح %K ذبیحه اهل کتاب %K طعام اهل کتاب %K علامه طباطبایی %K جوادی آملی %R %X مسئله حلیت یا حرمت ذبیحه اهل کتاب، از دیرباز محل بحث مفسران و فقیهان بوده است. اختلاف نظر در این موضوع پیرامون این است که آیا حلیت ذبیحه، مشروط به مسلمان بودن ذبح­کننده است، یا شامل ذبح اهل کتاب، نیز می­شود؟ فقهای مسلمان در مواجهه با این مسئله، به دو دسته تقسیم شده­اند: اندکی از فقیهان امامیه و غالب فقیهان اهل‌سنت به حلیت گوشت حیوان ذبح شده توسط اهل‌کتاب معتقدند و غالب فقیهان امامیه، ذبیحه اهل‌کتاب را حرام می­دانند. در این مقاله به روش تطبیقی، نظر دو مفسر بزرگ شیعه معاصر، علامه طباطبایی و آیت­الله جوادی آملی، بررسی شده است. دو مفسر قائل به حلیت ذبایح اهل‌کتاب­­اند، اما آن­چه که باعث اختلاف مفسران در این مسئله شده است برداشت هر یک از آن­ها در معنای لفظ «طعام» است. علامه قائل است که مراد از طعام، حبوبات است و حلیت ذبایح اهل‌کتاب را شامل نمی­شود، و آیت­الله جوادی آملی با استدلال­های قرآنی و عرفی و هچنین شواهد داخلی و آیه بر آن است که، طعام به معنای خصوص جو و گندم نیست، بلکه شامل غذای مطبوخ و مرطوب نیز می‌شود. در نتیجه ظاهر آیۀ مورد بحث حلیت طعام مطبوخ اهل کتاب، اعم از مذبوح و غیرمذبوح را بیان می‌کند و لازم آن دو چیز است: ۱. طهارت اهل کتاب؛ ۲. حلیت ذبیحه آن­ها. %U https://www.olomquran.ir/article_167308_8864a895cfae176c85f2deab0eeeb4ec.pdf