بررسی تطبیقی چیستی «تأویل» از دیدگاه آیت الله جوادی وآملی وآیت‌الله معرفت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، مشهد، ایران

2 طلبه سطح 4 رشته تفسیر تطبیقی، جامعة الزهرا (س)، قم، ایران

چکیده

واژۀ «تأویل» در قرآن به معانی مختلف به کار رفته است. اکثر مفسران ذیل آیۀ هفت سورۀ آل عمران به معنا شناسی آن پرداخته­اند. این مقاله، با هدف بررسی تطبیقی دیدگاه علامه جوادی و آیت­الله معرفت دربارۀ چیستی «تأویل» به روش توصیفی- تحلیلی سامان یافته و به این نتیجه رسیده است که: هر دو مفسر تأویل را به «ارجاع و بازگشت» معنا کرده­اند. منتها محل ارجاع هر کدام متفاوت است. بنابراین، هر یک از ایشان، معنای متفاوتی از  چیستی تأویل در قرآن ارائه داده‌اند. با وجود این­که در اکثر نوشته­هایشان هر دو معتقدند همۀ آیات قرآن دارای تأویل هستند، اما آیت­الله معرفت، تأویل را مقابل تفسیر و معنایی، خلاف ظاهر آیه می­داند، اما علامه جوادی تأویل را حقیقت عینی خارجی می­داند. به نظر ایشان، تأویل آیات قرآن، رسیدن از راه مثال به ممثل است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A natural examination of what is "Tawil" from the point of view of Ayatollah Javadi Amoli and Ayatollah Marafet

نویسندگان [English]

  • Mohammad Fatehi 1
  • masoomeh ghaffari 2
1 Assistant Professor, Department of Quranic and Hadith Sciences, Holy Quranic Sciences and Education University, Mashhad, Iran
2 4th level student of comparative interpretation, Al-Zahra University (S), Qom, Iran
چکیده [English]

The term "Tawil" has been used in the Qur'an with different meanings, and most of the commentators have studied its semantics under the seventh verse of Al-Imran. This article is organized with the aim of comparative analysis of Allameh Javadi and Ayatollah Marafet about the meaning of "Tawil" in a descriptive-analytical method and has concluded that: both commentators have defined Tawil as "referring and returning", but the place Reference each. Each one is different and each of them has presented a different meaning of what t'awil is in the Qur'an.
Although in most of their writings, both of them believe that all Quranic verses have interpretation, Ayatollah considers the knowledge of interpretation as opposed to interpretation and the meaning that is contrary to the appearance of the verse, but Allameh Javadi considers interpretation as an external objective truth; According to him, the interpretation of the Qur'anic verses is to reach the representation through examples.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Tafsir
  • Tawil
  • Batan
  • objective and external truth
  • Ayatollah Javadi
  • Ayatollah Marafat
  1. قرآن کریم

    1. آلوسی، محمود بن عبدالله(1415ق): «روح المعانی فی تفسیر القران العظیم و السبع المثانی»، بیروت- لبنان: دارالکتب العلمیه، منشورات محمدعلی بیضون.
    2. ابن فارس، احمد(بی­تا): «معجم المقاییس اللغه»، مصحح عبدالسلام محمد هارون، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
    3. ابن منظور، محمد بن مکرم(1406ق): «لسان العرب»، بیروت: دارصادر.
    4. اصفهانی راغب، حسین بن محمد(1412ق): «مفردات الفاظ القران»، لبنان-بیروت: دارالشامیه.
    5. فراهیدی، خلیل بن احمد(1414ق): تحقیق مهدی المخزومی و ابراهیم ا السامرائی، قم: انتشارات اسوه.
    6. جفری، آرتور(بی­تا): «واژه‌های دخیل در قرآن»، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران: بی­جا
    7. جوهری، اسماعیل بن حماد(بی­تا): «الصحاح»، بیروت: دارالعلم للملایین.
    8. جوادی آملی، عبدالله(1381ش): «تسنیم، تفسیر قرآن کریم»، قم: مرکز نشر اسراء.
    9. ذهبی، محمدحسین(بی تا): «التفسیر والمفسرون»، بیروت- لبنان: دارالاحیاء التراث العربی.
    10. زرقانی، محمدعبد العظیم(1415ق): «مناهل العرفان فی علوم القران»، بیروت: دارالکتب العربی.
    11. زرکشی، بدرالدین محمدبن عبدالله(1410): «البرهان فی علوم القرآن»، با تحقیق مرعشلی و دیگران، بیروت، دارالمعرفه.
    12. زبیدی، محمدبن محمد(بی­تا): «تاج العروس»، بیروت: دارالفکر.
    13. قرشی بنابی، علی اکبر(1371ش): «قاموس قرآن»، ایران- تهران: دارالکتب الاسلامیه.
    14. طبرسی، فضل بن حسن(1372ش): «مجمع البیان فی تفسیر القران»، تهران: ناصر خسرو.
    15. طبری، محمد بن جریر(1412ق): «جامع البیان فی تفسیر القران»، بیروت- لبنان: دارالمعرفه.
    16. طریحی، فخرالدین(1375ش): «مجمع البحرین»، تحقیق احمد حسینی، تهران: مرتضوی.
    17. طباطبایی، محمد حسین(1390ق): «المیزان فی تفسیر القران»، بیروت- لبنان: موسسه الاعلمی للمطبوعات.
    18. عیاشى، محمد بن مسعود(1380ق): «تفسیر العیّاشی»،‏ مصحح: رسولى محلاتى، سید هاشم‏، تهران‏، المطبعة العلمیة، چاپ اول‏.
    19. معرفت، محمدهادی(1418ق): «التفسیرو المفسرون فی ثوبه القشیب»، مشهد: الجامعه الرضویه للعلوم الاسلامیه.
    20. معرفت، محمد هادی(1410ق): «التمهید فی علوم القران»، قم: حوزه علمیه قم، مرکز مدیریت.