بررسی دیدگاه دکتربدوى وآیت الله جوادی‌آملی پیرامون خاستگاه وحی با تکیه بر امی بودن پیامبر(ع)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 حوزه علمیه خواهران

2 استاد یار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه خوارزمی

چکیده

پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه دکتربدوى و آیت­الله جوادی‌آملی پیرامون خاستگاه وحی، با تکیه بر امّی بودن پیامبر (ص( با روش توصیفی- تحلیلی می‌پردازد. بحث اصالت سندی قرآن از زمان نزول آن مطرح شده و امروز نیز دنبال می‌گردد. برخی انتساب قرآن به خداوند را به چالش کشیده وآن را به پیامبر نسبت داده‌اند. قرآن و اندیشمندان اسلامی هرکدام بر مبنای گرایش به مکاتب مختلف کلامی، فلسفی و عرفانی، چیستی وحی قرآن را مطرح کردند. تلاش این نوشتار بر آن بوده است که با بررسی دیدگاه دکتربدوی، فیلسوف اسلامی نومعتزلی وآیت­الله جوادی­آملی فیلسوف متألّه، برخورد آنان با مسأله خاستگاه وحی و امّی بودن پیامبر را با توجه به هدف و مبنای فکری آنان و روشی که در مواجهه با آن پیش گرفته‌اند، بررسی و غایت حاصل از هر کدام را تبیین نماید.
 یافته­های تحقیق حاکی است که دکتر بدوی با روش زبان شناسی جدلی در موضع دفاعی و نقضی به مسأله نگریسته است. وی با معرفی پیامبر امی بر بعثت بر تمام جهانیان به برداشت غیرتام از شأن نبی اکرم می‌رسد. آیت­الله جوادی آملی، باروش برهان عقلی و نقلی، ضمن  پیراستن ساحت وحی از وهم، خیال و اسارت در حسّ و تجربه، قرآن را تنزل یافته از ذات اقدس الهی و پیامبر را تلقی کننده حقیقت آن از مقام لدن، نزد خداوند سبحان دانسته است. این مقاله تحلیلی با روش عقلی و نقلی به خاستگاه وحی پرداخته و داده­های کتابخانه‌ای را با تحلیل انتقادی پردازش نموده است.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Examining the views of Dr. Badawi and Ayatollah Javadi Amoli on the origin of revelation based on the fact that the "Omi" Prophet (PBUH)

نویسندگان [English]

  • mehri bagheri gorabi 1
  • abdoggah mirahmadi 2
1 استاد یار
2 ostdayar
چکیده [English]

The Qur'an is a kind of speech and every word has an origin. The importance of this origin in order to validate it as revelation is the Qur'an. The present study is entitled To examine the views of Dr. Badawi and Ayatollah Javadi-Amoli about the origin of revelation, relying on the "Omi" of the Prophet (PBUH) by asking the question, what is the origin of revelation? And does the fact that the Prophet (PBUH) be an "mother" have an effect on the revelation of the Qur'an? Some deny the possibility of human beings being able to communicate with the world beyond the senses and insist on the humanity of the Qur'an. They have hypothesized that the Prophet of Islam used the teachings and historical reports of his predecessors to create the Qur'an, and that the Qur'an is the result of the experiences of the Prophet (PBUH) or the genius of his genius. To prove this claim, "Omi" has been interpreted as legibility. Dr. Abd al-Rahman al-Badawi (1988), by denying the humanity of the word of the Qur'an, criticizes the view of Orientalists in this regard and considers the Prophet "Omi" as a prophet sent to the whole world. Ayatollah Javadi Amoli believes that the border between revelation and religious experience is the border between the unseen, intuition, truth and falsehood, and that the Holy Prophet (PBUH) received the truth of the Qur'an in "Maqam Ladun". This analytical article deals with this origin by rational and narrative method and processes library data by critical analysis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ayatollah Javadi Amoli
  • Dr. Badawi
  • Origin of Revelation
  • Orientalists
  • "Omi" Prophet
  1. قرآن کریم

    1. آرمسترانگ، کارل (1383 ش): «زندگی‌نامه پیامبر اسلام»، ترجمه کیانوش حشمتی، تهران: انتشارات حکمت.
    2. ابن منظور، محمد بن مکرم (1982 م): «لسان العرب»، مصر: دار المعارف.
    3. آلوسی، محمدبن عبدالله (بی­تا): «روح المعانی»، محقق: علی عبد الباری عطیه، بیروت: دار النشر..
    4. البدوی، عبد الرحمان (بی­تا): «دفاع عن القرآن ضد منتقدیه»، ترجمه کمال جاد الله، بی­جا: الدار العالمیه للکتب و النشر.
    5. البدوی، عبد الرحمان (1383 ش): «دفاع از قرآن در برابر آراى خاورشناسان»، ترجمه: حسین سیدی، مشهد: به­نشر.
    6. البدوی، عبد الرحمان (بی­تا) الف: «دفاع عن محمد ضد المنتقضین من قدره»، ترجمه کمال جادل الله، مصر: الدار العالمیه للکتب و النشر، چاپ اول.
    7. بخاری، محمدبن اسماعیل (1407 ق): «الصحیح»، بیروت: دار العلم.
    8. بل، ریچارد؛ وات، مونتگمری (1382 ش): «درآمدى بر تاریخ قرآن»، ترجمه بهاءالدین خرمشاهى، قم: سازمان اوقاف و امور خیریه.
    9. بلاشر، رزی (1374 ش): «درآمدی بر قرآن»، ترجمه: محمود رامیار، تهران: دفتر نشر فرهنگاسلامی.
    10. جوادی آملی، عبدالله (1381 ش): «تفسیر تسنیم»، تنظیم و ویرایش: علی اسلانی، قم: نشر إسراء.
    11. جوادی آملی، عبدالله (بی­تا): «عقل و اعتقاد دینی»، قم: نشرإسراء.
    12. جوادی آملی، عبدالله (1388 ش): «اسلام و محیط زیست»، محقق: عباس رحیمیان، قم: نشر إسراء،
    13. جوادی آملی، عبدالله (1388 ش) الف: «پیامبر رحمت»، محقق: محمد کاظم بادپا، قم: نشر إسراء.
    14. جوادی آملی، عبدالله (1385 ش): «سیره رسول اکرم) ص(»، محقق: حسین شفیعی، قم: نشرإسراء.
    15. جوادی آملی، عبدالله (بی­تا) الف: «سروش هدایت»، قم: نشرإسراء.
    16. جوادی آملی، عبدالله (1388 ش) ب: «وحی ونبوت»، محقق: مرتضی واعظ جو، قم: نشرإسراء.
    17. جوادی آملی، عبدالله (بی­تا) ب: «سرچشمه اندیشه»، قم: نشر اسراء.
    18. دورانت، ویل (بی­تا): «قصة الحضارة»، تعریب محمد بدران، جامعه الدول العربیة.
    19. دانش­نامه جهان اسلام، دائره المعارف اسلامی، مقاله تاریخ قرآن (اشپرینگر)، شماره 3121.
    20. راغب اصفهانی، ابوالقاسم الحسین بن محمد (1332 ش): «مفردات فی غریب القرآن»، تهران: المکتبه الرضویه.
    21. رضوان، عمر بن ابراهیم (1413 ق): «آراء مستشرقان حول قرآن کریم و تفسیر آن»، ریاض: دار الطبیه.
    22. زجّاج، ابو اسحاق (1408 ق): «معانى القرآن و اعرابه»، بیروت: دار الکتب العلمیه.
    23. طباطبائی، سیدمحمدحسین (1393 ق): «المیزان فی تفسیرالقرآن»، قم: مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان.
    24. طباطبائی، سیدمحمدحسین (1354 ش): «قرآن در اسلام»، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
    25. طبری، ابوجعفر محمد بن جریر (1393 ق): «جامع البیان فی تفسیر القرآن» بیروت: دار المعرفه.
    26. عاملی، جعفر مرتضی (بی­تا): «الصحیح من سیره النبی الاعظم»، قم: دارالحدیث.
    27. عباس، فضل حسن (1421 ق): «قضایا قرآنیة فی الموسوعة البریطانیة»، اردن: دار الفتح.
    28. عتر، حسن ضیاءالدین (1340 ش): «وحی اللّه»، دمشق: دار الغوثانی.
    29. کارلایل، توماس (1349 ق): «الابطال»، تعریب: محمد السباعی، قاهره: المطبعة المصریة بالازهر.
    30. لوبون، گوستاو (1378 ش): «تمدن اسلام و عرب»، ترجمه سید محمد تقی فخر داعی گیلانی، تهران: افراسیاب.
    31. مجلسی، محمدباقر (1403 ق): «بحار الانوار»، بیروت: مؤسسه الوفاء.
    32. مصطفوی، حسن (1368 ش): «التحقیق فی کلمات القرآن الکریم»، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
    33. معرفت ، محمدهادی (1415 ق): «التمهید فی علوم القرآن»، قم: دفتر نشر اسلامی.
    34. مونتگمری، وات (بی­تا): «محمد در مکه»، مترجم: شعبان برکات، بیروت: المکتبه العصریه، چاپ اول.
    35. نولدکه، تئودور (بی­تا): «تاریخ قرآن»، محقق فرید ریش شوالی، اتریش:دار النشر.